බලන්න මං කියන කතාව ඔයාටත් තේරුණාද කියලා

ඉඳිකඩ කඩුල්ලේ වැහැරුණ__________ඉනි වැටට

බරවී හෙලයි ඈ නෙත් යුග_____________බටහිරට

රන්වන් පාට මළ හිරු රැස් කොපොල්________ සිඹ

නොමියුනු ඇගේ සෙනෙහස පෙන්වයි _______තවම

පැහැ සේදිලා සුද මතු වුණ _______________ චීත්තයේ

කොනකින් පිස දමයි තෙත් බිඳ නෙත් ______පොකුනේ

සුසුමන් දවාගෙන යයි වියැළුන  ____________ලමැදේ

හුස්මක් පුරා මඟ බලමින්____________ ලතැවෙන්නේ

දස මාසයක් දහ දුක් ගිණි _______________උහුලගෙන

ඇගෙ පන     දෙවෙනිකර නුඹ වෙනුවෙන්______ නැහුන

කැත කුණු කොහිද දරු සෙනෙහස දැනෙන ________ දින

නුඹ ලොකු මහත් කෙරුවා දුක ____________ දරාගෙන

හේනේ ඉඳන් එනවිටදී නුඹේ_______________පියා

මහ රෑ පොලොන් විසකින් අප අතැර__________ගියා

දාහක් ගැහැට විඳිමින් නෙක නව____________නින්දා

තනිකඩ හිතින් නුඹ හැදුවා සැප ___________නොබලා

කන්නෙන් කන්න කයියට පැන__________වෙහෙසීලා

පැදුරුත් පොල් අතුත් විව්වා ____________ නිදි වරලා

වෙහෙසක් දැනුන විට පැදුරට_____________ලං වීලා

නුඹෙ හිස පිරිමදී අම්මා _______________හිනැහීලා

ඉපනැලි දිගේ දුව පැවන උන් කොළු_______ ගැටයා

පහරක් දෙවා හෝ පිරිවෙන වෙත_________ යවලා

ඇඳුමක් තියා කුස ගැනවත් ඈ__________ නොසිතා

හද තුටු උනා කොළුවාගේ ___________නෙත පාදා

ලොකු ලොකු විභාගත් නුඹ කෙරුවාලු ______හොඳින්

වාසිටි යන්න හැකියැයි කීවාලු______________ උඩින්

ලොකු හාමුදුරුවෝ තේරුම් කරපු __________දෙයින්

මගෙ ඉහ මලක් පිපුනා හරි ___________උජාරුවෙන්

අප්පේ හීන් මැනිකේ උඹෙ සුදු _________කොළුවා

කොලොන් රටට ගියානෙවද___________උඹ දාලා

ගම්මුන් කියන්නේ ඒ ගැන වග___________ අහලා

මාවත් අරං යාවී උඹ රජෙක් _____________වෙලා

උගතෙකු වෙලා නුඹ ගිය පසු __________සිදාදියේ

නුඹ සැප ලබයි සිතලා මා_________සැනසෙන්නේ

එනමුත් නුඹේ අඩුවෙන් හිත_________ කාන්සියේ

සත්තයි පුතේ රස මසවුලු නෑ___________ පිසුවේ

සතියට වරක් ආ නුඹ____________ නෑවිත් ඉද්දී

මට වැඩ වැඩී කියමින්_________ නුඹෙ ලිපි එද්දී

හදවත වැලපුනා ලය ______________ගිණි ගද්දී

අමතක වෙයිද මා පුතුනේ කල් _______ ___යද්දී

අතගත් බත් අහුර ගිලගන්නට_____________ බැරිව

සිරවෙයි පුතේ නුඹ කුසගින්නේ____________ වත් ද

යන එන මගක මට හරියට නිලව්___________ නැත

නැතිනම් පුතේ දුවගෙන එමි _________හොයාගෙන

සුදු පැහැ මොටෝ රථයක් ආවා__________ දිනෙක

රට සුද්දියක් වාගේ කෙල්ලක් ____________සමඟ

නුඹෙ අත වෙලී ආ දරු පැටියා____________ දුටුව

මගෙ ලය පිබිදුනා පසු දස ____________වසරකට

හරි හැටි ඉඩකඩක් නැත මේ ______ගෙපැල්කොටේ

පැදුරක් මිසක් පුටුවක් නෑ මෙහි __________තිබුනේ

නාසය හකුලලා දුව වටපිට _____________බැළුවේ

කියලා ආවනං පිලිවෙල _____________කරනවනේ

ඉපනැලි දිහා නෙත් යොමනා _________මයේ පුතේ

උඹෙ පොඩි එකා මට උඹ ________වාගේමපෙනේ

මිදුලේ පුරා දුව පනිනා_______________ දාංගලේ

වම් කම්මුලේ ලපයක් ඇත__________ නුඹෙ වාගේ

අපි යමු අම්මේ මෙහෙ තනි වී __________මක්කටද

මේ ගේ ඉඩම විකුණාගමු _____________ගනනකට

මා ලඟ උඹට ඉන්න _____________ඇහැකි හැමදාම

හනිකට තියෙන දේ _____________අහුරමු මල්ලකට

වෙව්ලා ගියා මගෙ යටි හිත ____________නොදැනීම

අප්පා නැතුව නුඹ ලොකු උන __________මේ ගෙපැල

අතහැර දමා යන්නේ කොහොමද__________ මෙහෙම

පුතු හිත රිදවලා නවතින්නත්_______________ බැරිය

යන්නට එන්න මෙතරම් දුර ___________තියාගෙන

තනිවම අම්මා ඉන්නේ කොහොමද______ මෙහෙම

ලෙඩ දුක් උනත් කවුරුන්ගේ __________පිහිටක් ද

පුතුගේ බිරිය කිව්වේ මට _____________හිනැහීය

බිත්තිය සුදුයි නිල් වහලෙයි_______ දිලිසෙනවා

අහසක් උසට තාප්පෙකින් __________වට වීලා

හරකෙක් තරම් ලොකු ඇති________ ඒ දඩෝරියා

ලිස්සන පොලවේ අඩි තියන්න_______ බය හිතුනා

මුල් දින ටිකේ ලෙන්ගතු කම් මට ________ලැබුනා

හුරතල් මුණුබුරා මගේ ලඟ තනි _________මැකුවා

මිහි පිට සුරලොවක් වාගේ මට__________ දැනුනා

මගෙ ජීවිතේ වියපත් නැති වී ___________හැඟුනා

ලේලිය හොරෙන් එබිලා යයි _________එක විටක

මුතුරියෝ එක්ක කසුකුසුවක් _________ විය වරක

මං ගෙයි වැඩට ගෙන ආවේ __________කිව්වාට

කම් නෑ පුතේ මං කැත ඇති___________ උන්දාට

අයියෝ සිරී අම්මා විට ____________පැක්ටරියක්

මුදුලේ දහමුලුක් අත එක___________ හිරිකිතයක්

ආයෙත් එහෙම දුටුවොත්‍ තව එක ______සැරයක්

මං නම් ඉන්නෙ නෑ මේ ගෙයි________ තත්පරයක්

මොනවා කරන්නද ඒ මගෙ__________ අම්මානේ

මේවා ඇසී ඇගෙ හිත රිදවයි_________ නෝනේ

මහ ගේ ඉඩම විකුනාලත් ___________ඉවරයි නේ

දැන් ඈ තියාගන්නම සිදු ____________වෙනවානේ

අම්මා අදත් බින්දා එක__________ පලගානක්

බැරි වැඩ නොකර ඉන්නේ නැති____ කරදරයක්

මටනම් තවත් බෑ ඉවසන් ඉන්න_______ දිනක්

අම්ම ද මං ද තොරාගනු ඇත්තේ_______ එකක්

අත වෙව්ළුවා වලංගු නැති නිසා________ පුතේ

හිතලා නෙවේ පුතුනේ එය _______අතහැරුනේ

නුඹ ලා හිතේ තරහෙන් ඇයි _____පොරකන්නේ

දමලා එන්න ආපහු මැටි පැලට__________මගේ

අම්මේ පුංචි කලකට අපි රට ____________යනවා

එනතුරු අම්මා හිටියොත් මෙහෙ ______තනිවෙනවා

හොඳ හැටි බලාගන්න ට මම කාසි_________ ගෙවා

මේ ලඟ පාත තැනකින් නිවසක්__________ බැළුවා

පසුදා උදේ ලොකු මලු දෙකකුත්_________ එක්ක

මෝටර් රියෙන් මා ගෙන ගොස්_______ මහ දුරක

කොහෙදෝ තැනක කාමරයක________ මුල්ලකට

අතහැර දමා නුඹ බැලුවා මගෙ__________ මුහුණ

විගහට ඇවිත් මම නුඹ අරගෙන_______ යන්නම්

අතරින් පතර හැකි විට ඇවිදින්________ යන්නම්

ගෙදරට වඩා මේ තැන හොඳ ______යැයි කියමින්

මගෙ සුදු පුතා යන්නට හැරුණා________ විගසින්

අනේ හරිම පාළුයි මට ආයෙ _________ඉතින්

සුරතල් සිනාවෙන් කම්මුල සිප _______ගනිමින්

අත්තම්මියෝ හෙට මං එනවා________ ආයෙත්

මගෙ මුණුපුරා කිව්වේ හරි _________ආදරයෙන්

දින දින ගෙවී කාලය හොරු __________රැගෙන ගියා

මොන සැප ලතත් හද සැනසීමක්__________ නැතුවා

ආයෙත් මගේ පුතු එන්නේ ___________නැතිද කියා

පමණක් අසයි ඈ නෙත් පිය __________කවුළු තෙමා

පුදුමයි පුතේ නුඹ මගේ ලේ_______ කිරි බිව්වා

වරදක් කලාදෝ සිතුනා___________ උඹ හදලා

නිවසක කියා මඩමක__________ මා තනිකරලා

අම්මගේ ආදරේ පනමට_________ හිලව් කලා

වියළුන දෑත වෙව්ලයි වියපත්________ හින්දා

ටික ටික නුරුස්සයි මේ අය පිට________ හින්දා

මැරිලා යන්නෙ වත් නෑ නොකියා______ කියනා

අමු සොහෙනකට දමලා නුඹ______ යන්න ගියා

මගෙ සුදු පුතේ මියෙන්න පෙර_______ එක පාරක්

ඇවිදින් මගේ ලඟ හිටපන් එක __________දවසක්

හිත අතතියා කවපං මට බත් ____________අහුරක්

ඒ ඇති පුතේ ලබන්න මට ___________සැනසීමක්

ආසයි මමත් පුතුගේ මුව________ දැකගන්න

හුරතල් මුණුපුරාගේ හිස_________ සිපගන්න

පින් ඇති දෙවියනේ මට_______වරමක් දෙන්න

මතු සසරෙදී වත් පුතු ලඟ_______ මියැදෙන්න

වැඩිහිටි නිවාසේ උස කුළුණනට_________ බරව

ඈ නෙත් යොමා ගෙන සිටියා _______දොරටුවට

රන්වන් පාට මළ හිරු රැස් පෙර_______ මෙන් ම

පෙන්වයි ඇගේ දරු සෙනෙහස _____කොපුල් සිඹ