වීදි දරුවා
මුහුනේ පුරා පැල්ලම් සීරැම්__________ලකුණු
එනමුත් නෙතින් අවිහින්සක බව______පිරුණු
පුංචි එකෙත් ඇවිදින් අත පා_________දකුණු
නෝනා බඩගිනියි, මට කීවා ________කරුණු
මා අත තිබූ බත් පත ඔහු අත_________තියලා
දොඩමළු උනා පැය ගානක් _________ඉවසාලා
ඒ හිත රැඳුනු දුක් දොම්නම් තතු ______අහලා
මගෙ හිත උණු උනා හදවත_________හිරිවැටිලා
මහ මඟ අතැර දමලා ගිය දා___________ඉඳලා
අව්ව වැස්ස මැද තනිවම ඔට්ටු_________වෙලා
කුසගිනි නිවා ගනිමින් දුක සේ_________හිඳිනා
වීදි දරුවෙකුයි මම කවුරුත්___________කියනා
මා රැක බලාගන්නට කෙනෙකුන්______නොමැත
වැඩකිඩ කලත් හරියට සැලකුමක්________නැත
සොරකම් කරන්නට තුන් හිතකවත් ______ නැත
දෑතම පානවා හැර පිලිසරණක්ද_________ නැත
අතපය හතර තියාගෙනත් කනවා__________සිඟා
කියමින් නෝනලා යනවා මට____________ඔරවා
ඉඳහිට කෙනෙක් ඇවිදින් මුහුණට_________එබිලා
පනමක් දී කියයි අසරණයා______________කියලා
දවසක් විරිදු කවි කියමින්____________ඇවිදිනවා
විටකදි වැඩබිමක බර වැඩකුත්_________කෙරුවා
බැරි බැරි ගානේ බඩු මළු උස්සං__________යනවා
ඒ නැති දිනෙක දුක කියලා අත___________පෑවා
පොලවේ පය ගසා ඇවිදින දා____________ඉඳලා
මා පිය රැකවලෙක් නෑ මගේ නෙත________ගැටිලා
දකිනා දහසකුත් අය අතරින් ____________සැමදා
සෙනෙහැති නෙතක් සොයනවා _______තෝරාබේරා
දුහුවිලි දුම් ජරා නාවර____________සෝදගෙන
ආසයි මටත් එක තැනකට___________වී ඉන්න
එනමුත් කුසින් දැවිලා එන _________ මහ ගින්න
කවුරුත් නොමැත අහරින් නිවලා_______දෙන්න
පොහොයට පන්සලේ ලඟ වටයක්_________කැරකී
කන බොන දෙයක් ඩැහැගන්නට_________අර අදිමි
ඇතැමෙක් බැන වැදී පසකට ___________ එලවද්දී
සිත් පිත් ඇති අයෙක් මගෙ වග තුග _________අසතී
අඳුරත් එක්ක වාහන එලි වැඩි ____________වෙද්දී
අත පය වැදුනු තැන් කකියාගෙන___________ එද්දී
නොතෙමෙන පියස්සක් සොයමින් මා________යද්දී
හමුවෙන තැනක රෑ එලිවන තෙක් ම__________හිඳී
වීදි ලාම්පුවෙ ලා කහ කණ ______________එළිය
තුරුලට යන්න පොරකන මෙරුවන්________තලිය
දහවල් නගරයේ මහ සෙනගක්___________වැනිය
උන්ටත් මාව දැක්කට වගකට___________ නැතිය
හඩු උන පාංකඩ සරමක් ගත ______________වටා
කඩපිල් බැම්මකට පිටදී________________ගුලිවීලා
අතොරක් නැතිව ඇහෙනා හඬවල්________නොතකා
කුකුල් නින්දකට වැදගමි දෙනෙත්___________ පියා
අල්ලපු කඩපිලේ නිදි උක්කුං____________සීයා
කෙඳිරිය ඇසෙයි වම් පය වණයක්________හින්දා
දන්නා කියන කෙනෙකුට ඉන්නේ________උන්දා
විතරයි මගේ ලෝකේ පාළුව____________මකලා
දාහක් මදුරැවෝ වටකරගෙන____________මාව
විදිමින් සිංදු කියමින් වද දෙයි____________මටම
කොච්චර පවක් කරලා ඇතිදෝ_________මෙමම
හිතුණා සියදහස් වෙනි වරටත්___________හිතට
වතුර පොම්පයෙන් නෙත් දෙක_________තෙමාගෙන
පිට අත්ලෙන්ම ඒ තෙත්නෙත්___________ පිසදගෙන
වතුරෙන්, සිඳුණු කුස හොඳහැටි__________පුරවගෙන
ඒ මේ අතේ යමි සරණක්_______________පතාගෙන
සෙනෙගින් පිරුණු බස් රථයක්____________තුලට වැද
අත පා දුක කියා බඩ සා________________රැකගන්න
වැඳ වැඳ රැවුම් ගෙරවුම් මැද____________සටන් කර
බැසයමි පිනැති මිනිසුන් දුන්____________කාසි ගෙන
කාසිත් ඇතිව බසයෙන් බැස____________ යන්න පෙර
නගරං පාන දඬු කොළු රෑනක්____________පැමින
මගෙ කණ මිරිකලා හොඳහැටි____________තලා මට
සතයක් නැතිව ගෙන යයි තව____________දමා සැර
සුරතල් බබෙක් සෙන් පවුඩර් සුවඳ__________වෙවී
උන්නා මවගේ උකුලට පැන හාදු___________දිදි
මටත් මවක් උන්නා නම් කියා____________සිතී
කඳුලක් දැවටුනා වියැළුන දෑස ____________තෙමී
අතපය විකල වූ දරුවොත්____________වඩාගෙන
පාරේ යනෙන මවු පිය වරු__________ දකිනකොට
හිතුණා අහන්නට ඇවිදින්___________හොයාගෙන
අම්මේ උඹට මං හැඩවැඩ____________මදි උනිද
දවසට පාන් කාලයි කුසගිනි____________හින්දා
සතියට වරක් බත් හම්බෙයි____________ඉඳහිටලා
ඒකට කන්න පොරකනවා මා____________පෙරලා
කඳුලින් පෙඟුණ මා හිනැහෙන්නේ ________ කවදා
කරගැට ඇවිත් පුපුරණ තුරු වැඩ____________කරලා
හවහට කඩේ මුදලාලිට ______________ පේ වෙනවා
අද නම් මදි කියයි නුඹ මෙහෙ____________වැඩ කරලා
ගල් බනිසයක් දී විගහට________________එලවනවා
පිඟන් දෙකක් බිඳුනා මගෙ____________අත වැරදී
ඒකට පාර වැදුනා මට තරු____________පෙනුනි
අම්මේක් හිටිය නම් මෙතරම්__________දුකක් නැතී
දෙයියෝ උනත් සලකයි මට____________ඒ විටදී
පිඟින් කටු ඇනී දෙපතුල්____________ලේ එද්දී
අම්මෙ ්කියවුණා තුවාල____________පෑරෙද්දී
දෙනෙතින් බේරිලා කඳුලැලි____________රෑරද්දී
අම්මේ කොහිද නුඹ ඉන්නේ____________මේ වෙද්දී
ලෙඩ දුක් උනත් කිසි පිළි සරණක්_________ නැතුවා
කරුමෙ නිසා මා පිය සෙනෙහෙතෙක්_______නැතුවා
හරි දේ වැරදි දේ පෙන්වන අය____________නැතුවා
මියැදෙයි දිනෙක මඟ අයිනක මේ _________කොළුවා
වීදිය පුරා දුවමින් සිඟමන්____________යදිනා
ලේ මස් සිඳී ඇට හම විතරක්_________ තිබෙනා
පලුවක් ඉරුණු බැනියම ඇඳි _________ පුංචි එකා
වැදු මව කොහොම ඉන්නවදෝ_______මට සිතුනා
එනමුත් නෙතින් අවිහින්සක බව______පිරුණු
පුංචි එකෙත් ඇවිදින් අත පා_________දකුණු
නෝනා බඩගිනියි, මට කීවා ________කරුණු
මා අත තිබූ බත් පත ඔහු අත_________තියලා
දොඩමළු උනා පැය ගානක් _________ඉවසාලා
ඒ හිත රැඳුනු දුක් දොම්නම් තතු ______අහලා
මගෙ හිත උණු උනා හදවත_________හිරිවැටිලා
මහ මඟ අතැර දමලා ගිය දා___________ඉඳලා
අව්ව වැස්ස මැද තනිවම ඔට්ටු_________වෙලා
කුසගිනි නිවා ගනිමින් දුක සේ_________හිඳිනා
වීදි දරුවෙකුයි මම කවුරුත්___________කියනා
මා රැක බලාගන්නට කෙනෙකුන්______නොමැත
වැඩකිඩ කලත් හරියට සැලකුමක්________නැත
සොරකම් කරන්නට තුන් හිතකවත් ______ නැත
දෑතම පානවා හැර පිලිසරණක්ද_________ නැත
අතපය හතර තියාගෙනත් කනවා__________සිඟා
කියමින් නෝනලා යනවා මට____________ඔරවා
ඉඳහිට කෙනෙක් ඇවිදින් මුහුණට_________එබිලා
පනමක් දී කියයි අසරණයා______________කියලා
දවසක් විරිදු කවි කියමින්____________ඇවිදිනවා
විටකදි වැඩබිමක බර වැඩකුත්_________කෙරුවා
බැරි බැරි ගානේ බඩු මළු උස්සං__________යනවා
ඒ නැති දිනෙක දුක කියලා අත___________පෑවා
පොලවේ පය ගසා ඇවිදින දා____________ඉඳලා
මා පිය රැකවලෙක් නෑ මගේ නෙත________ගැටිලා
දකිනා දහසකුත් අය අතරින් ____________සැමදා
සෙනෙහැති නෙතක් සොයනවා _______තෝරාබේරා
දුහුවිලි දුම් ජරා නාවර____________සෝදගෙන
ආසයි මටත් එක තැනකට___________වී ඉන්න
එනමුත් කුසින් දැවිලා එන _________ මහ ගින්න
කවුරුත් නොමැත අහරින් නිවලා_______දෙන්න
පොහොයට පන්සලේ ලඟ වටයක්_________කැරකී
කන බොන දෙයක් ඩැහැගන්නට_________අර අදිමි
ඇතැමෙක් බැන වැදී පසකට ___________ එලවද්දී
සිත් පිත් ඇති අයෙක් මගෙ වග තුග _________අසතී
අඳුරත් එක්ක වාහන එලි වැඩි ____________වෙද්දී
අත පය වැදුනු තැන් කකියාගෙන___________ එද්දී
නොතෙමෙන පියස්සක් සොයමින් මා________යද්දී
හමුවෙන තැනක රෑ එලිවන තෙක් ම__________හිඳී
වීදි ලාම්පුවෙ ලා කහ කණ ______________එළිය
තුරුලට යන්න පොරකන මෙරුවන්________තලිය
දහවල් නගරයේ මහ සෙනගක්___________වැනිය
උන්ටත් මාව දැක්කට වගකට___________ නැතිය
හඩු උන පාංකඩ සරමක් ගත ______________වටා
කඩපිල් බැම්මකට පිටදී________________ගුලිවීලා
අතොරක් නැතිව ඇහෙනා හඬවල්________නොතකා
කුකුල් නින්දකට වැදගමි දෙනෙත්___________ පියා
අල්ලපු කඩපිලේ නිදි උක්කුං____________සීයා
කෙඳිරිය ඇසෙයි වම් පය වණයක්________හින්දා
දන්නා කියන කෙනෙකුට ඉන්නේ________උන්දා
විතරයි මගේ ලෝකේ පාළුව____________මකලා
දාහක් මදුරැවෝ වටකරගෙන____________මාව
විදිමින් සිංදු කියමින් වද දෙයි____________මටම
කොච්චර පවක් කරලා ඇතිදෝ_________මෙමම
හිතුණා සියදහස් වෙනි වරටත්___________හිතට
වතුර පොම්පයෙන් නෙත් දෙක_________තෙමාගෙන
පිට අත්ලෙන්ම ඒ තෙත්නෙත්___________ පිසදගෙන
වතුරෙන්, සිඳුණු කුස හොඳහැටි__________පුරවගෙන
ඒ මේ අතේ යමි සරණක්_______________පතාගෙන
සෙනෙගින් පිරුණු බස් රථයක්____________තුලට වැද
අත පා දුක කියා බඩ සා________________රැකගන්න
වැඳ වැඳ රැවුම් ගෙරවුම් මැද____________සටන් කර
බැසයමි පිනැති මිනිසුන් දුන්____________කාසි ගෙන
කාසිත් ඇතිව බසයෙන් බැස____________ යන්න පෙර
නගරං පාන දඬු කොළු රෑනක්____________පැමින
මගෙ කණ මිරිකලා හොඳහැටි____________තලා මට
සතයක් නැතිව ගෙන යයි තව____________දමා සැර
සුරතල් බබෙක් සෙන් පවුඩර් සුවඳ__________වෙවී
උන්නා මවගේ උකුලට පැන හාදු___________දිදි
මටත් මවක් උන්නා නම් කියා____________සිතී
කඳුලක් දැවටුනා වියැළුන දෑස ____________තෙමී
අතපය විකල වූ දරුවොත්____________වඩාගෙන
පාරේ යනෙන මවු පිය වරු__________ දකිනකොට
හිතුණා අහන්නට ඇවිදින්___________හොයාගෙන
අම්මේ උඹට මං හැඩවැඩ____________මදි උනිද
දවසට පාන් කාලයි කුසගිනි____________හින්දා
සතියට වරක් බත් හම්බෙයි____________ඉඳහිටලා
ඒකට කන්න පොරකනවා මා____________පෙරලා
කඳුලින් පෙඟුණ මා හිනැහෙන්නේ ________ කවදා
කරගැට ඇවිත් පුපුරණ තුරු වැඩ____________කරලා
හවහට කඩේ මුදලාලිට ______________ පේ වෙනවා
අද නම් මදි කියයි නුඹ මෙහෙ____________වැඩ කරලා
ගල් බනිසයක් දී විගහට________________එලවනවා
පිඟන් දෙකක් බිඳුනා මගෙ____________අත වැරදී
ඒකට පාර වැදුනා මට තරු____________පෙනුනි
අම්මේක් හිටිය නම් මෙතරම්__________දුකක් නැතී
දෙයියෝ උනත් සලකයි මට____________ඒ විටදී
පිඟින් කටු ඇනී දෙපතුල්____________ලේ එද්දී
අම්මෙ ්කියවුණා තුවාල____________පෑරෙද්දී
දෙනෙතින් බේරිලා කඳුලැලි____________රෑරද්දී
අම්මේ කොහිද නුඹ ඉන්නේ____________මේ වෙද්දී
ලෙඩ දුක් උනත් කිසි පිළි සරණක්_________ නැතුවා
කරුමෙ නිසා මා පිය සෙනෙහෙතෙක්_______නැතුවා
හරි දේ වැරදි දේ පෙන්වන අය____________නැතුවා
මියැදෙයි දිනෙක මඟ අයිනක මේ _________කොළුවා
වීදිය පුරා දුවමින් සිඟමන්____________යදිනා
ලේ මස් සිඳී ඇට හම විතරක්_________ තිබෙනා
පලුවක් ඉරුණු බැනියම ඇඳි _________ පුංචි එකා
වැදු මව කොහොම ඉන්නවදෝ_______මට සිතුනා
Comments
Post a Comment