නිවන් පුරේ ගිය අප්පච්චී........

සුදු පැහැ ඇඳුමෙන් සුදුමැලි මූනෙන් දෙනෙත් පියන් ඇයි?     අප්පච්චී
තුරුලට අරගෙන කීව කතන්දර ගොළුවෙලාද අද                   අප්පච්චී
පහනේ එලියෙන් දෝනි රැඳෙන්නේ නුඹේ තනියටයි             අප්පච්චී
දෑස විහිදලා හිස අතගාලා නොබලන්නේ ඇයි                       අප්පච්චී


අම්මව ආපහු ගෙදර ගෙන්නද සුර ලෝකෙට ගියෙ                අප්පච්චී
තාම නාවෙ ඇයි දින සති ගෙවුනා මාස තුනක් දැන්               අප්පච්චී
ලබන දුරුත්තට ගේත් සින්න වෙයි කාට කියන්නද                අප්පච්චී
දෝණිට පාළුයි දොම්නස් බෝමයි විගහට එනවද                  අප්පච්චී


ළමා නිවාසෙත් හිරගේ වාගෙයි ඉවසන්නට බෑ                     අප්පච්චී
රසවත් බෝජන අපොයි පරාදයි නුඹේ බත් ගුලියට               අප්පච්චී
උපන්න දා සිට අම්මට උන්නෙත් උඹ විතරයි මගෙ                අප්පච්චී
විගහට ඇවිදින් නුඹගේ තුරුලට අරං යන්න මං                      අප්පච්චී


හඳ නැති අහසේ කළුවර අතරින් එබී බලනවද                       අප්පච්චී
දෙව් විමනෙන් බැස මාව බලන්නට අම්මත් ඒවිද                   අප්පච්චී
හඬනා දෝණිව එක්කං යන්නට හීනෙන් ඇවිදින්                  අප්පච්චී
තනි උන දෝනිගේ කඳුළු පිහිනවද නිවන්පුරේ ගිය                 අප්පච්චී.....


Comments

Popular posts from this blog

Dusk Till Dawn - රැය පහන් වෙනකල්ම

ආත්මගත බැඳීම - සහෝදරකම

ආදරය = (වේදනාව + වැලපීම + වැනසීම) / (ඉවසිම + බුද්ධිය) x සැනසීම